பல்லவர்கள் காஞ்சி கடிகை பல்கலைக்கழகம் கூறும் 5ம் நூற்றாண்டு கன்னட தாளகுண்டா கல்வெட்டு

 பல்லவர்கள் காஞ்சி கடிகை பல்கலைக்கழகம்  கூறும் 5ம் நூற்றாண்டு கன்னட தாளகுண்டா கல்வெட்டு

கர்நாடகத்தில் ஷிமோகா அருகில் உள்ள தாளகுண்டா சிவன் கோவில் தூணில் உள்ள கன்னட கல்வெட்டு பொஆ.5ம் நூற்றாண்டு பிற்பகுதியை சேர்ந்தது.

https://www.karnataka.com/shimoga/talagunda-pranaveshwara-temple/ 

Pranavesvara Temple, Talagunda

தலகுண்டா கல்வெட்டில் காஞ்சிக் கடிகை

அந்தண குடியிற் பிறந்த மயூரவர்மன் (கி.பி. 345 – 370) என்பவன் கடம்ப குலத்தைப் பாணவாசியில் நிறுவி ஆண்டுவந்தான். காகுஸ்தவர்மன் இவனுடைய கொள்ளுப் பேரனாவான். கர்நாடக மாநிலம், ஷிமோகா மாவட்டம்,  தலகுண்டா கிராமத்தில் உள்ள பிரணவேஸ்வரா கோவில்  வளாகத்தில் சம்ஸ்கிருத மொழியில் பொறிக்கப்பட்டுள்ள இந்த மன்னனின் கல்வெட்டிற்கு  தலகுண்டா தூண் கல்வெட்டு என்று பெயர். இந்தக் கல்வெட்டே கடிகையைப் பற்றி முதலில் பதிவு செய்த கல்வெட்டு என்று கருதப்படுகிறது. (பார்வை: எபிகிராபியா இண்டிகா தொகுதி VIII எண். 5 பக். 24). இக்கல்வெட்டு கி.பி. 5 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்ததாக இருக்கலாம் என்று பி.எல்.ரைஸ் கால அளவீடு செய்துள்ளார். இக்கல்வெட்டு காஞ்சியில் செயல்பட்ட கடிகையைப் பற்றிப் பதிவு செய்துள்ளது.

“யஹ் ப்ரயாய பல்லவவெந்த்ர புரீம் குருனா சமம் வீர சர்மனா, அத்ஹீஜிக் ஹாம்சுஹ ப்ரவகனம் நிக்ஹிலம் விவேலாய தர்க்குகஹ”

மயூரசர்மன், தன்னுடைய ஆசிரியர் வீரசர்மனுடன், பல்லவேந்திரபுரி (காஞ்சிபுரம்) நகருக்குச் சென்று சமய அறிவை எல்லாம் கற்றறிந்து கொள்ளும் ஆர்வம் கொண்டதால், அங்கு இருந்த கல்லூரியான கடிகாவில் மாணவனாக இடம் பெற்று விட்டான் என்று பதிவு செய்துள்ளது.

தலகுண்டா தூண் கல்வெட்டு

மயூரசர்மனும் அவனுடைய ஆசிரியர் வீரசர்மனும்  வேத சாஸ்திரங்களில் புலமை உடையவர்கள். என்றாலும் காஞ்சிக் கடிகையில் இடம் பெற்றிருந்த சதுர்வேத பண்டிதர்களிடம் கற்ற பிறகே ஒருவரின் வேத சாஸ்திரக் கல்வி முழுமை பெற்றதாகக் கருதப்பட்டதாகத் தெரிகிறது.  மயூரசர்மன் யாசகனாக (தர்க்குகஹ), அஃதாவது அறிவினை யாசிப்பதற்காகக், காஞ்சிக் கடிகைக்குச் சென்றான். தன்னுடன் தன்னுடைய ஆசிரியனான வீரசர்மனுடன் சென்றான். வேதம் முழுவதையும் பிரவசனம் (Expound) செய்து  கற்றுக்கொள்ளும் நோக்கில் இவர்கள் காஞ்சிக் கடிகைக்குச் சென்றுள்ளனர். பிரவசனம் என்றால் மிகுந்த கவனத்துடன் ஆழ்ந்து ஆராய்ந்து கற்றல் என்று பொருள் கொள்ளலாம். இந்த நிகழ்வு கி.பி. 4 ஆம் நூற்றண்டில் நிகழ்ந்திருக்கலாம் என்று கருதப்படுகிறது.

பல்லவமல்லனாகிய இரண்டாம் நந்திவர்மனின் காசாக்குடி செப்பேடு காஞ்சி கடிகையைப் பற்றியும் இக்கடிகையில் அந்தணர்களுக்கு நான்கு வேதங்கள் கற்பிக்கப்பட்ட செய்தியையும் பதிவு செய்துள்ளது. எனவே காஞ்சிக் கடிகையில் வேத ஆராய்ச்சிக் கல்வி கற்பிக்கப்பட்டது என்பது தெளிவு.

காஞ்சிக் கடிகைக்குப் பல்லவர்கள் புரவலர்களாகத் திகழ்ந்தார்கள், பேணிக் காத்தார்கள்.   கடிகையார்களும் பல்லவ மன்னனுக்காக அஸ்வமேத யாகம் நடத்தினர். ஒரு சமயம் மயூரசர்மனுக்கும் பல்லவர்களுடைய குதிரைச் சேவகனுக்கும் வாக்குவாதம் முற்றிச் சண்டை மூண்டது. இந்தச் சண்டை, சேவகன் அந்தணரை ஏளனமாகப் பேசியதால் மூண்ட சண்டை ஆகும். அந்தணர்கள் சத்திரியர்களால் உரிய மரியாதையுடன் நடத்தப்படவில்லை என்று கருதிய மயூரசர்மன் கோபமுற்று தன் ஒளி பொருந்திய வாளை ஏந்தினான். பல்லவரின் காவலர்களை வெற்றிகொண்டு காஞ்சியை விட்டகன்று ஸ்ரீபர்வதம் வரை பரவியிருந்த அடர்காட்டில் புகுந்தான்.

தாளகுண்டாவிற்கு வடகிழக்கே 7 கிமீ தொலைவில் உள்ள மாலவல்லியில் கிடைத்த சாதவாஹனர் கால பிராகிருத கல்வெட்டு, கி.பி 1-2 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து அந்த இடம் சாதவாகனர்களின் ஆக்கிரமிப்பில் இருந்ததை நிரூபிக்கிறது. இங்கு காணப்படும் புனித ஆதிகால கடவுள் பாவா, சாதகர்ணிகளால் வணங்கப்பட்டதாக ஒரு கல்வெட்டில் கூறப்படுகிறது.

தாளகுண்டா என்பது ஒரு பழமையான அக்ரஹார நகரமாகும், இது கடம்ப கல்வெட்டுகளில் ஸ்தானா-குந்துரா என்று அழைக்கப்படுகிறது, இது கர்நாடகாவின் முதல் பழங்குடி இராச்சியமான பனவாசியின் கடம்பர்களின் அசல் இல்லமாகும். தலகுண்டாவைச் சுற்றியுள்ள ஆங்காங்கே ஆய்வுகள் செங்கல் கட்டமைப்புகளின் வடிவத்தில் ஆரம்பகால வரலாற்றுச் சின்னங்களை வெளிச்சத்திற்குக் கொண்டு வந்துள்ளன. 

கடம்ப அரசர் காகுஸ்தவர்மரின் தாளகுண்டா தூண் கல்வெட்டு:

கடம்ப அரசர் காகுஸ்தவர்மரின் தாளகுண்டா தூண் கல்வெட்டு (பொ.யு.455-470) கர்நாடக மாநிலத்தின் ஶிமொக்கா மாவட்டத்தில் உள்ளது.இக்கல்வெட்டு ப்ராணலிங்கேஶ்வர சிவாலயத்தின் முன்பு நிறுவப்பட்டது.

"நமஶ்ஶிவாய" என்று தொடங்கும் இந்தக் கல்வெட்டின் சிறப்பு என்னவென்றால் இது மஹரிஷி பாணினி வகுத்த இலக்கணப்படி அமைந்துள்ள சிறந்ததொரு ஸம்ஸ்க்ருதக் கல்வெட்டாகும்.இதில் பல்வேறு சந்தஸ்கள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.மேலும் ப்ராணலிங்கேஶ்வர ஸ்வாமியை ஸாதகர்ணி முதலான அரசர்கள் வழிபட்டனர் என்று கூறுவதால் அக்கோவிலின் தொன்மையும் தெரியவருகிறது.

அக்கல்வெட்டின் முதல் ஸ்லோகம்,

"ஸித்தம்||

நமஶ்ஶிவாய||

ஜயதி விஶ்வதேவஸங்காத நிசிதைகமூர்த்திஸ்ஸநாதன:|

ஸ்தாணுரிந்துரஶ்மி விச்சுரித த்யுதிமஜ்ஜடாபார மண்டன:||

ஸித்தம்.நமஶ்ஶிவாய.

அனைத்து தேவர்களாலும் ஆன பெருவடிவான ஒரே தேஹத்தை உடையவரும்,பிறைச்சந்திரனின் ஒளியினால் ப்ரகாசிப்பவரும்,ஜடாபாரத்தைத் தரித்திருப்பவரும்,ஸநாதனருமான அந்த ஸ்தாணுவுக்கு வெற்றி.

 

இந்த கல்வெட்டு கடினமான சாம்பல் நிற கிரானைட் தூணில் பொறிக்கப்பட்டு 5 ஆம் நூற்றாண்டின் சிவன் கோவிலின் முன் நிறுவப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் தூண் மீண்டும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டபோது கோயில் பெரும்பாலும் அழிக்கப்பட்டது மற்றும் இடிபாடுகள் மட்டுமே எஞ்சியிருந்தன. தூண் 1.635 மீட்டர் (5.36 அடி) உயரத்தில் 0.4 மீட்டர் (1.3 அடி) சதுர மேல் கொண்டது.[2] இது எண்கோணத் தண்டு, மேலே செல்லும்போது சிறிது சிறிதாக குறுகி சுருங்கும். எண்கோண முகத்தின் அகலம் 0.178 மீட்டர் (0.58 அடி) ஆகும். கல்வெட்டு அனைத்து முகங்களிலும் உள்ளது, ஆனால் 8 முகங்களில் 7 இல், இது தூணின் அடிப்பகுதியில் தொடங்கும் இரண்டு செங்குத்து கோடுகளைக் கொண்டுள்ளது. எட்டாவது முகத்தில், ஒரே ஒரு குறுகிய கோடு மட்டுமே உள்ளது.இந்தியாவில் உள்ள பல ஆரம்பகால கல்வெட்டுகளைப் போலவே இந்த கல்வெட்டு சித்தத்துடன் தொடங்குகிறது, மேலும் இது "நமோ சிவாய" என்று அழைக்கிறது.

மொழி சிறந்த செவ்வியல் சமஸ்கிருதம் (பண்டைய மொழியியலாளர் பாணினியின் விதிகளைப் பின்பற்றுகிறது). ஸ்கிரிப்ட் கன்னடம் மற்றும் எழுத்துரு மலர் பெட்டி வகை.

கல்வெட்டில் சமஸ்கிருதத்தின் சந்தா விதிகளை மதிக்கும் 34 கவிதை வசனங்கள் உள்ளன. இருப்பினும், இது புஷ்பிதாக்ரா, இந்திரவஜ்ரா, வசந்ததிலக, பிரச்சிதா மற்றும் பிற மீட்டர்களின் கலவையைப் பயன்படுத்துகிறது. ஒவ்வொரு வசனமும் நான்கு பதங்களைக் கொண்டது. கல்வெட்டின் முதல் 24 செய்யுள்கள் மாத்ரசமகா மீட்டரின் ஆரம்பகால பயன்பாடாகும். தென்னிந்தியாவில் இந்தக் கல்வெட்டின் ஆசிரியர்(கள்) செவ்வியல் சமஸ்கிருதம் மற்றும் வேத இலக்கியங்களில் உரைநடை பற்றிய நெருக்கமான நிபுணத்துவம் பெற்றிருந்ததாக இந்த அம்சங்கள் தெரிவிக்கின்றன.

https://www.karnataka.com/shimoga/talagunda-pranaveshwara-temple/